Kitaplık Kedisi: Ölmekten yorgun, yaşamaktan Irak bu kalbim Kalbim ki sızlıyor hep Can kesiğiyle Çığlıklar zorluyorken hala göğsümü Dünyanın en evrensel dili bu konuştuğum Diyorum ne çok öldüm Ne çok hüzün biriktirdim ömrüme Keşke diye susuyorum sonra Keşke bu kadar hassas olmasaydın Bu kadar sızlamazdin belki o zaman Sonrası Bir çobanın sesinde soluyorum nefesimi Bir kaval ezgisinde ölüyorum bu kez Ölüyor ve gömülüyorum kendi içime Kanamalı bir şiirin yaşamasıdır bu.

Ölmekten yorgun, yaşamaktan Irak bu kalbim Kalbim ki sızlıyor hep Can kesiğiyle Çığlıklar zorluyorken hala göğsümü Dünyanın en evrensel dili bu konuştuğum Diyorum ne çok öldüm Ne çok hüzün biriktirdim ömrüme Keşke diye susuyorum sonra Keşke bu kadar hassas olmasaydın Bu kadar sızlamazdin belki o zaman Sonrası Bir çobanın sesinde soluyorum nefesimi Bir kaval ezgisinde ölüyorum bu kez Ölüyor ve gömülüyorum kendi içime Kanamalı bir şiirin yaşamasıdır bu.

Sayfa 31Kitabı okudu

Senin Adın Dünya Harun Tutuş

152 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Kitaplık Kedisi