Gönderi
Ah ne kadar huzur veren, dinginleştiren, insana olgunluğun sakinleştiren elini uzatan bir kitapmış bu!
Anakara ismini verdiği bambaşka bir dünya kurmuş Mungan. Bu dünyada şiire, şairlere çok önem veriliyor. Büyük mekanlarda toplanıp şiirler okunuyor, öne çıkan şiirlerin yazıldığı bayraklar dalgalanıyor. Bendag isimli efsanevi bir şairimiz var, yıllar önce zirvedeyken kaçıp gitmiş kendine denizi mesken tutmuş. Ama ölmeden önce yurduna dönmek istediğinde aradan geçen yıllar, ondan habersiz topladıklarını Bendag’ın kucağına bırakıverir. Sadece şairleri öldüren bir katil, onun peşindeki polis, şiir filozofu Moottah ve çırakları, hırslı şairler, silik şairler ve hepsine ayna tutan şairin kuyusuyla birlikte sayısız şey yığılmıştır Bendag’ın kucağında. Düğümler çözülmek için onun bilgeliğinden nasiplenmek ister gibi dönüşünü beklemiş adeta.
Kaderine üzüldüğüm çok kişi oldu ki bunların başında Serhenas ile Moottah ve çırakları geliyor.( Moottah’ın başına gelenleri öyle güzel şekilde vermiş ki geçmişte yaşandığını öğrendiğimde Mungan’ın ustalığını takdir ettim)Kesinlikle her açıdan çok dolu bir kitap. Örneğin künd kapıların nasıl yapıldığı gibi inceliklere değinirken bu esnada insan yaşamına, iç dünyamıza dair pek çok güzel şey düşündürüyor. Ne kadar bahsedersem edeyim kitabın güzelliğini ve doluluğunu anlatmakta yetersiz kalacağım kesin. Baştan sona çok ustaca ilmek ilmek örmüş Mungan. Pek çok sevdim.
·
24 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.