Raskolnikov için en ağır ceza, sürekli kendi iç dünyasında süregelen muhâkeme ve saklanma dürtüsüydü. Öyle ki, düşünmekten hastalanmıştı. Bu yüzden eserin "ceza" kavramının en kökünü, derinini anlattığını düşünüyorum. Aslen suç işleme planıyla başlar ve başka insanların uygun gördüğü yöntemlerden bağımsızdır.