'Dünyayı evi sayanların suçuna katılmıyorum.'
Ev neresi biliyor musun? Ev, gitmek için gücünü yitirenlerin, dönmek için çaresiz kalanların yeri.
Sayfa 66Kitabı okudu
··
1.187 görüntüleme
Kelimeler öcünü alıyor benden. Hiç olmadıkları kadar düşüyorlar peşime. Ne dünün ne de yarının sesi var, gün böbürleniyor önümde. Söylediklerim ağrıyor başkalarının kulaklarında ve gelip bir düzmeceyle beni buluyorlar. Delikler, boşluklar kadar ihtişamlı değil. Gölgeler taşır insanı, bir gövdeden önce. Şimdi bir ölüyüm. Böyle bir isme bile yakışmıyorum.
Ev Öldü Ben Ağaçları Seyrettim
Herkes "ilk an"ın sevgisi kadar var, gerisi ona yüklediğimiz anlamlarmış ve ne çok anlam yıkıntısı içinde kalmışız.
Ev Öldü Ben Ağaçları Seyrettim
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.