Bazen ağlar, bazen güleriz. Gün olur aynı yuva içerisinde kader birini ağlatırken, diğerini sevindirebilir. Akif’in Farsça’dan çevirdiği bir şiirdeki şu beyitler bunu ne güzel anlatır: “Yâdında mı doğduğun zamanlar? / Sen ağlar idin, gülerdi âlem / Bir öyle ömür geçer ki, olsun / Mevtin sana hande halka matem.” (mevt, ölüm; hande, gülüş anlamına gelir)
Sayfa 151Kitabı okudu
·
5 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.