Zeynep (Tutku)
Kollarımı açıp rüzgarı bedenimde hisseder vaziyette durdum.
Buradan kanatlanıp amaçsız uçsam, yüreğim beni bulmak istediklerime götürse, içimdeki nefret soğur muydu bilmiyorum.
Bildiğim bir tek şey vardı ki artık hazırdım. Bunu hissediyordum.
Sayfa 32 - MemphisKitabı okudu
·
21 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.