Umutsuz bir ruh, kaybettiği ve bir daha bulamayacağına inandığı saadeti artık her yerde arar, her şey bir teselli vesilesi, her şey bir umut kaynağı olma ihtimali taşır onun için. O insanların, kimseye sezdirmemeye çalışarak çaresizce aranışları, başka birinin belki de pek aldırmayacağı bir ümit kırıntısında bile açların acıklı oburluğuyla bir doyum ihtimali bulmaya uğraşmaları, insanın karşılaşabileceği en büyük zavallılıklardan biridir; çünkü bunu yaparken onlar da çaresizliklerinin ve güçsüzlüklerinin farkındadırlar, başkalarının arkasını döndüğü, küçümsediği kırıntılara saldırdıklarını bilirler.