Gönderi

..
Uyuşturucular, her zaman insanları bağımlılıktan ve annenin kısıtlamalarından kurtarmaz. Kimi zaman yasal uyuşturucular (alkol, nikotin, tıbbi ilaçlar) annenin yarattığı boşluğu doldurmak için kullanılır. Çocuk, annesinden ihtiyaç duyduğu besini alamaz ve hayatının daha ileriki dönemlerinde bunun telafisini bulamaz. Uyuşturucular olmadan, bu boşluk bir fiziksel açlık duygusu, midenin kazınması ve kasılması olarak ortaya çıkar. Muhtemelen bağımlılığın temelleri hayatın en başında atılır, bulimia ve diğer yeme bozukluklarında olduğu gibi. Beden, acilen bir şeye ihtiyaç duyduğunu, küçük bir bebekken ondan esirgenen bir şey olduğunu açıkça ortaya koyar. Ancak bu mesaj, duygular yok sayıldığı sürece yanlış anlaşılır. Buna göre, küçük bir çocuğun yaşadığı ızdırap, mevcut bir ızdırap olarak kaydedilir ve bütün bu ızdırapla mücadele etme girişimleri başarısız olmaya mahkumdur. Yetişkinler olarak farklı ihtiyaçlarımız vardır ve bunları ancak bilinçdışındaki eski ihtiyaçlarımızla artık eşleştirmediğimiz zaman doyurabiliriz.
Sayfa 141Kitabı okudu
·
76 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.