Günler sonra, hala kitabı sindirememiş olsam da yorumu daha fazla bekletmek istemedim. Kitabı okurken Altın Oğul'u bir an önce almazsam meraktan deliririm falan diye düşünüyordum ama son elli sayfayı okurken o kadar çok şey hissettim ki ikinci kitabı okumak için zamana ihtiyacım var. Kızıl İsyan, hakkında çok fazla övgü duyduğum bir seriydi. Geçen yıl bu övgülere göre aldığım kitapların çoğundan nefret ettiğim için okumaya çekiniyordum. Kesin kötü çıkacak, kesin delireceğim, kesin hayal kırıklığı yaşayacağım falan diye kendimi yedim durdum. Arkadaşım bana hediye ettiğindeyse daha fazla dayanamayıp okumaya başladım. Kitapla ilgili spoiler kesinlikle vermeyeceğim, tüm hislerimi paylaşmanızı umuyorum çünkü. Benim söylemek istediğim, resmen şok oluşum. Beklentimden o denli farklıydı ki sürekli bir arkadaşımı arayıp ses kaydederek gerçekten bunları mı okuyorum diye teyit etmeye falan çalıştım. Beklentimin binlerce kat üstündeydi, bunu net olarak söyleyebilirim. Yazar epeyce sağlam bir kurgu oluşturmuş, detayları özenle kitaba yerleştirmiş ve acele etmeden bizi serinin o dehşet dolu dünyasına çekmiş. Bu kesinlikle harika kısmıydı. Bazı noktalarda popüler distopyaları anımsatıyor muydu? Evet. Ben birkaç detayı ciddi anlamda dejavu hissiyle okudum ama şu var ki yazar özenli kalemiyle onların üstüne çıkmış. Direkt şu seriye benziyor gibi bir şey söyleyemem, bu haksızlık olur ama eğer bir şeylerle benzerlik varsa bile bence kesinlikle onlardan daha iyi ve gerçekçiydi. Bunun yanında bayıldığım bir başka detaydan bahsetmek istiyorum. Türün müptelasıysanız biliyorsunuzdur, popüler distopyalarda kızlarımız ya bencildir ya da hep birkaç kişiye aynı anda aşık olan, Allah'ım neden bu kız esas karakter, neden dedirten biridir. Bu da biraz toplumların kadına sığ bakışından kaynaklanıyor bana sorarsanız ya neyse, bu derin meseleye girmeyeceğim. Benim söylemek istediğim şu ki kitapta bu cinsiyetçi yaklaşım bir satır bile yoktu. Karakterlerini kadın, erkek diye sınıflandırmadan kurgunun içine yediren böylesi bir kaleme hayran kalmamak imkansız. Ba-yıl-dım. Kitabın son kısımlarına kadar büyük bir heyecan ve merakla okudum ama son kısımlarda birkaç olay var, beni düşündürdü. Kitaba tam puan vermek istemiyorum ama tam puandan aşağı çekmek de haksızlık gibi hissettiriyor. O son olayları yanlış yorumladığımı ummaktan başka çare kalmıyor anlayacağınız bana. Ve açıkçası finali okuduktan sonra korkmaya başladım. Bu seri harika başladı ama o kadar hassas bir çizginin üzerinde duruyor ki şu an, en ufak bir hatayla mahvolabilir. İkinci kitabı okumaktan ödüm kopuyor ama tabii ki okuyacağım. Tek dileğim bu sevgimin bozulmaması. Her türlü sağlam bir seri olacak ama bozulmasını istemiyorum. Kısacası, koşup satın alın bu harika kitabı. Ne duruyorsunuz dostlar?