Deleuze'ün yazdığı gibi,bir insana aşık olmak onu kalabalığın içinden çekip çıkarmak,çokluğun içinde tek kılmak ve sonra aynı hızlı o teklik içindeki çokluğu keşfetmek ise eğer,öncelikle yüzler arasında bir tek yüze aşık oluruz;sonra da aynı yüzün içindeki pek çok yüzü keşfetmeye başlarız ürpertiyle.
Keşfettiğimiz her yeni yüzle,ilk gördüğümüz yüzden biraz daha uzaklaşırız.
Sevdiğimiz kişinin yüzünün çoğulluğu, belirsizliği,silinebilirliği içten içe huzursuz eder bizi.
Bu yüzden olsa gerek,onlar derin uykudayken uzun uzun seyrederiz sevdiklerimizin yüzlerini.
Ruhların yedi kat derinliğine açılan kapıların orda bir yerde saklı olduğunu içten içe sezinlediğimiz için..Gün boyu bizden sakladıkları yüzlerini görmek,gördüklerimizin sırrına erebilmek için..
Sayfa 218Kitabı okudu
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.