Ölmek uyumak sadece!
Düşünün ki yalnız uyumakla bitebilir bütün acıları yüreğin...
Çektiği bütün kahırlar insanoğlunun.
İşte bu düşünce uzun yaşamayı bize cehennem eden...
Yoksa kim dayanabilir zamanın kırbacına?
Zorbanın kahrına, gururunun çiğnenmesine.
Sevgisinin kepaze edilmesine, kanunların bu kadar yavaş, yüzsüzlüğün bu kadar çabuk yürümesine.
Kötülere kul olmasına iyi insanın.
Bir bıçak saplayıp göğsüne kurtulmak varken?
Kim ister bütün bunları yaşamak?
Ağır bir hayatın altında inleyip terlemek...