Yine Yaşar Kemal, yine köylünün çektiği sıkıntılar, yine Çukurova.. Yaşar Kemal olumayı çok seviyorum kullandığı şivesi, kendine has üslubu okurken bende karakterlerden biriymişimde yaşananlara şahit oluyormuşum gibi hissettiriyor. Kitap iki bölümden oluşuyor, ilk bölüm daha üstünkörü yazılmış, ikinci bölümde ise hikaye tiyatrolaştırılmış, daha çok konuların içine girilmiş, ayrıntılaştırılmış ve birinci bölümü tamamlamış, buda olayın içine daha iyi girmemizi sağlıyor.
Yoksul köylü, acımasız ağalar ve köye yeni atanan kaymakam. Olaylar bunlar üzerinden ilerliyor. Kaymakamla çeltik ağaları arasındaki mücadele görülmeye değer ama ben hikayenin sonunda pek tatmin olmadım, daha ders verici bir son beklerdim. Yinede haksızlıklar karşısında susmamak gerektiğini, her koşulda doğrunun yanında olmak lazım geldiğini bir kez daha anladım. Herkesin okumasını tavsiye ederim.