Şairin dediği gibi;
"Sevin ağlayabiliyorsan. Ağlamak unutmanın kardeşidir."
Ya ağlayamayanlar diye sordu kendine?
Ya ağlamayı bilmeyenler?
"Unutmadan yetimi, kuytuların karanlık kucağında uyumayı beceremeyenlerdir. Ağlayamayanlar; vehimlerin annesi. Yaşamak, ağlayabilenler için geçerli."
Sayfa 51Kitabı okudu
·
3 views
ilginc bir tesbit, ilk duydum hmm
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.