Radio Tarifa’dan Maňana eşliğinde okudum burayı.
Gözlerim ağırlaştı. Sigara yaktım. Müziğin de tıpkı kokular gibi hatıralara can verme yeteneği olduğunu unutarak yerdeki bilgisayarıma uzanıp bir şarkı açtım: Radio Tarifa’dan Maňana… Bazı şarkılar notalardan değil hatıralardan yapılmadır. Bu şarkıları dinlerken mazi ile kucaklaşmayı göze almak gerekir. Bu şarkı da öyleydi; gözlerimi kapadım. Uzak bir şehirde, sonsuz bir gecenin içinde yaşayacağım ânın hayalini kurardım hep. Şimdi o ânın içindeydim. Bu ânı bir daha yaşayamama korkusu ile şarkının içinde gezindim.
Sayfa 17Kitabı okuyor
·
40 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.