Julianne Donaldson sağ olsun, türe olan bakış açım değişti ama bunun herkese yönelik olmaması gerektiği belliydi. Bu türde yazan birkaç yazar var bildiğim ve iki kitabını sevdiğim için şansımı Julia Quinn'den yana denedim. Aslında kitap güzel başladı ama düşününce bu sadece bazı yönlerden öyle. Çünkü kadın karakter resmen basmakalıp, zorla yazılmış biri gibiydi. Erkek karakter ona nazaran daha başarılı verilmiş olsa da kitabın sonlarına doğru ne oluyor ya, moduna girdiğim inkâr edilemez. Kitabın esas karakterleri birbirini tanımamasına rağmen önyargı sebebiyle hoşlanmıyor, hatta Sarah adamdan nefret ediyor. (Burada kadının nefreti öyle saçma ve abes sebeplerle ki insan diyor buraya sağlam bir karakter alabilir miyiz lütfen? Kitap ilerledikçe herhangi bir karakter de olur, yeter ki karakter olsun; diyoruz tabii.) Hugh ise yine ona nazaran daha mantıklı sebeplerle kadından hoşlanmıyor. Bu kısmı dikkatli düşünmeden okurken çok rahatsız etmiyor çünkü aralarında geçen atışmalar epey eğlenceli. Laf sokmalar, taş atmalar falan derken ani bir şekilde araya tutku giriyor. Bu kısım da benim afalladığım kısım. Yani olay şu şekilde gelişmiyor: Ah tanıdıkça fark ediyorum ki hakkında yanılmışım, aslında ruh eşim bu kişi olabilir. Daha çok şöyle: Ah ne kadar nefret ediyorum senden bir bilsen! Ama niyeyse benim olmanı da istemiyorum diyemem. Ama hala senden nefret ediyorum bak, onu bil. Yine de... Sanki gittikçe nefret ettiğim yönlerin de hoşuma gidecek? Tam hislerimi verebiliyor muyum emin değilim ama zaten kadın karakter insanı yoruyor, derken olay ani bir şekilde ve sebepsizce sen benim olmalısın moduna girince kitap düşmeye, düşmeye ve düşmeye başladı. (Sebepsiz derken üstüne bastığım nokta yazarın karakterleri nefretten aşka getiremediğini düşünmem. Yani niye ve ne ara âşık oldunuz be canım?) Bunun dışında kitabın esas konusu ne yazık ki yüzeysel bir şekilde işleniyor, hatta sürekli bir geçiştirme hali söz konusuydu. Mesela iki karakterin birbirini tanıyıp âşık olduğu zaman diliminden yalnızca bahsediliyor, araya dünyanın en saçma entrikalarından biri giriyor ve bu yine mantığa dudak uçuklatan bir çözümle sona ererken karakterler birbirine kavuşuyor. (Bu esnada yine unutulan bir şey de beni düşündürmedi değil. Bir yerde Sarah, Hugh için aradığım kişi değilmiş gibi bir şeyler düşünüyor ama bunun devamında adamla evlenmeye karar veriyor? Hım hım hım...) Anlayacağınız koca bir hayal kırıklığı hissederek kendime kızıyorum şu an. Neden her sakallıyı deden sanıyorsun be Büşra? Ve son olarak... O ne korkunç bir redaksiyon! Gerçek bir kâbustu. Demem o ki katiyen tavsiye etmiyorum bu kitabı. Okumak isterseniz de para vermeyin derim. Böyle korkunç bir düzelti para vermeye değmez. Düşünün ki paragraf başı bile yapılmamış, öyle korkunç.

Dudaklarımda ŞarkısınJulia Quinn · Epsilon Yayınevi · 2017183 okunma

·

69 görüntüleme

Berna Sevindik

@bernasevindik ·

11 Ağustos 2020 00:35

Ahh Julianne Donaldson 👏🏻👏🏻👏🏻

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

allthebrightstories