Ebü Hanîfe hürriyeti sever, hür bir adamdi. Kendi hürriyetini koruduğu gibi, başkalarinin hürriyetini de hakkiyle takdir ederdi. Onun için fikih mes'elelerini hallederken ictihadiyle insanin tasarruf haklarina ve iradesine hürmet etmeğe son derece gayret gösterirdi.
Akli yerine insanin tasarrufuna bir- kimsenin karişma-sina asla müsâade, etmez, ne cemiyet, ne de veliyyül-emir, cemiyeti temsil eden idare adami fertlerin hususî işlerine müdahale edemez, meğer ki dînî bir emir çiğnetmiş olur ve haram şeyler mubah gibi tutulursa o zaman umumî nizami korumak için dînî vazife olarak müdahale olunur. Maksat cemiyet nizamim korumaktir, şahsi hususî hayatinda veya malini idarede hususî bir tedbire zorlamak değil.
Onun içii bakiyoruz ki, o âkil ve baliğ olan kiza evlenme hususunda tam selâhiyet veriyor. Velisi ona aslâ karişamiyor. Bu mes'elede dör imam içinden yalniz o böyle düşünüyor. Yine ayni görüşle o, sefir gaflet sahibi, dalgin, bunak, borçlu kimselerin hacir altina alinmasina müsâade etmiyor.
(Muhammed Ebu Zehra - Mezhepler Tarihi)
·
6 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.