Babam on beş yaşından beş gün aldığında kapıya Naziler dayanmışlar. Babaannem 'bu ideolojiye oğul vermem' dedikçe, arkadaşları yalvarmışlar, 'Naziler kurşuna dizeceğine, bırak savaşa gitsin, hiç değilse kurtulma şansı var.' Bir insanın ancak savaşta kurtulma şansı olması ne korkunç değil mi?