Zweig'ın öyküleri arasında doluluğuyla sıyrılan bir eser doğrusu. Diyaloglarda geçen sözcükler, atılan virgüller dahi aynı anda farklı soruları zihinde canlandırıyor. Dünyadaki sistemin, savaşların ve dökülen onca kanın anlamsızlığını yalnızca elli sayfada, hiçbir süslü anlatıma girişmeksizin kafaya sokuyor Zweig. En beğendiğim öyküsü oldu diyebilirim, üstelik ilk defa bu adamın bir öyküsünü okurken sıkılmadım.
