Kitap genel olarak güzeldi ama ayrıntıya girersem; üç kitaplık bir seri bu ve her kitapta biri birine söz veriyor, sonrasında sırf söz veriyor diye onu kurtarma peşine düşüyor ve bu durum birçok defa tekrar ediyor. Yani anlayacağınız tekrar tekrar bunun olması beni biraz sıktı. Seride zaten bu durum ön plandaydı, yazarın bilerek yaptığı bir şeydi bence ama bu, güzel durmaktan çok belli bir süre sonra: yeter, dedirtti bana. Bunun dışında kitap güzeldi, bol aksiyonlu hatta aşkı daha iyi hissettiren bir kitaptı. Hileci, yani gerçek adıyla Marika'nın her şeyi biliyorum havasında, ben güçlüyüm, her şeyi ben ayarlarım şeklinde takılması falan Cassie kadar beni de deli etti. Ben karakteri de biraz gıcık oldum; çünkü ne kadar geçerli nedeni olursa olsun, birinin yaptığı şeyler ölümcül bir şekilde seni ve etrafını etkiliyorsa, biraz olsun o insana karşı soğukluk hissettirmek gerekir ama Ben "He, sebebi bu muydu? Tamam." deyip olayı kapatıyor; bu durum benim karakterime ters ve okuyunca ister istemez uyuz oluyorum. Cassie'nin bu serideki yeri ve önemi en baştan belliydi aslında ama yazar ikinci kitap hatta üçüncü kitabın neredeyse sonuna kadar Cassie'i geri plana atmıştı ama sonra onu tekrar ön plana aldığında seri tamamen çözümlenmiş oldu. Hileci'nin yaptığı plan sekteye uğradı ve Evan Walker yine sevdiği kız Cassie için kendini feda etti. Kayıplar verildi ama insanlık savaşı hiç sekteye uğramadı. Kendini sevdiği için öne atan sadece Evan Walker değildi ve bunun sonrasında yaşananlar herkesin kaybına neden oldu. Gece biten bu serinin ardından gözyaşı döküp, derin düşüncelere daldım; duygusal olarak son, ne kadar tatmin edici oldu? İşte bu soru, serinin sonunda hem sizi hem de karakterleri düşündürüyor. Güzel bir seri okuduğum için yine de mutluyum ama buruk bir mutluluk. "İnsanlık benim."

Son YıldızRick Yancey · Pegasus · 2016430 okunma

·

13 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.