Bazı kitaplar vardır; kapağını kapadığınızda ağzınızda eşsiz bir tat bırakır. Edebi değeri, kurgusu ya da verdiği mesajdan ziyade başka bir "şey"dir bunun sebebi. Tam olarak ne olduğunu ben de bilmiyorum ama yazar bir şekilde bunu okuyucuya hissettiriyor. Ve hisler devreye girdiğinde kelimeler kifayetsiz kalıyor.
Bu üç öykü de damağımda enfes bir tat bıraktı anlayacağınız. Zira kolay kolay inceleme yazamıyorum 1000K da.
Dr. Jekyll ve Mr. Hyde'dan ilk haberdar olduğum yıllarda "Benim bu kitaptan nasıl bu kadar geç haberim olur" diye epey üzülmüştüm. Eşsiz bir klasik olduğunu düşünüyorum, ben de Frankenstein tadı, G.K. Chesterton'ın Gurur Ağaçları etkisi bıraktı diyebilirim.
İlk hikaye malumunuz Dr. Jekyll ve Mr. Hyde:
-en sevdiğimden- bilimin sınırlarını zorlayan, vicdanıyla meşgul bir doktor.
Beni asıl şaşırtan ikinci hikaye oldu. Dr. Jekyll'dan sonra kitabı kütüphaneye geri mi versem diyordum ki hikayeye başlamış bulundum. Gece bir saatimi almadı bitirmek, sonundaysa tüylerim diken dikendi.
Üçüncü ve son hikayeyse korkunç olmasına korkunçtu, bir hayli de tuhaftı ama diğer ikisinin yanında biraz sönük kaldığını söyleyebilirim.
Konularına girmeyi düşünmüyorum. Kısa kısa öyküler zaten, burada da hissettirdiklerinden bahsetmeyi uygun gördüm.
Hasılı okuyunuz. Hikaye okumak zaten başlı başına bir zevkken -damak tadınıza uygunsa tabi- bu güzide eser size istediğinizden de fazlasını verecek. Şimdiden afiyet olsun.
