Yine bir dost meclisi, ve retorik uzerine bir diyalog... Sokrates, ünlü bir hatip olarak kabul gören Gorgias ve genç Polos ile Kallikles arasında hararetli ama müthiş saygı ve hoşgörü çerçevesinde ve karşıdakilerin kaba ve hatta saygısız görüşlerine bile büyük bir saygı çerçevesinde geçen diyaloglar. "SOKRATES - Çok güzel, değerli Kallikles. Sözlerini başladığın gibi sürdür ve sahte çekingenlikten sakın. Öte yandan, aynı şeyden ben de uzak durmalıyım. Ama her şeyden önce, sen bana söyler misin: İnsan uyuza yakalanıp da kaşınmak isteyince, bütün ömrünü istediği gibi kaşınmakla geçirirse, mutlu mu yaşamış sayılır? KALLİKLES - Saçmalıyorsun Sokrates; herkes seni gerçek bir halk hatibi sanacak. SOKRATES - Polos ve Gorgias'ı da böyle şaşırtıp ürküttüm, Kallikles; ama, senin de şaşırıp ürkmende hiçbir sakınca yok; çünkü sen oldukça cesursun. Yalnız yanıt ver. KALLİKLES - Öyleyse, insan kaşınarak, hoş bir biçimde yaşayabilir, diyorum. SOKRATES - Hoş bir biçimde yaşanıyorsa, mutlu yaşanıyor demektir. KALLİKLES - Elbette. SOKRATES - İnsanın yalnızca başındaki kaşıntılar mı hoştur, yoksa sorularımı daha da ileriye götüreyim mi?" Kitapta Sokrates, Gorgias'a; retoriklerin nabza göre şerbet vermeye yaradığını söylemiş oluyor ve diğer diyaloglarda da olduğu gibi konuşa konuşa karşıdakileri çözümlemeye ve herkesin görüşünü aldıktan sonra onları, bazen de kendi görüşlerini çürütüyor... Bu kitapta Sokrates, aslında Giorgias'ı ve ona destek verenleri alt ederken onların yöntemini yani retorikleri kullanıyor. Özellikle Kallikles ile girdikleri söz düellosu okunmaya değer. Serinkanlı, sabırlı ve yöntem kullanarak kullanılan bilginin ne kadar değerli olduğunu önümüze seriyor... Yani yönelttiği sorularla gerçeği karşısındakine buldurtuyor.

GorgiasPlaton (Eflatun) · İş Bankası Kültür Yayınları · 20181,492 okunma

·

37 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.