Katip Çelebi zamanında din adamları iki gruba ayrılarak hiçbir dini, ilmi ve pratik değeri bulunmayan bazı konuları tartışıyor; kıyasıya vuruşuyor, birbirlerine acımasızca hücum ediyor, hatta cahil halkı da yanlarına çekerek fitne çıkarıyor, buna da "din ve ilim" diyorlardı. İki gruptan birinin başında Halvetiye tarikatına mensup Sivasi Efendi, öbürünün başındaysa Birgivi'nin talebelerinden ders almış olan Kadızade bulunuyordu. Kavga bir medrese-tekke, müderris-şeyh, molla-derviş boğuşması halini almıştı.