-Bundan sonra çiçek getirmeni istemiyorum. Sana özellikle çiçek verirlerse başka. Söz mü?
-Söz. Ama bardak ne olacak? Hep boş mu kalacak?
-Bu bardak bir daha boş kalmayacak. Ona baktığımda, içinde hep yeryüzünün en güzel çiçeğini göreceğim ve bu çiçeği bana en iyi öğrencim verdi diye düşüneceğim. Tamam mı?
Şimdi gülüyordu. Elimi bıraktı ve tatlılıkla:
-Şimdi gidebilirsin altın yürekli çocuk, dedi.
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.