Nazan Bekiroğlu: “Bulunduğu yerden, kuş bakışı kendisine bakabileceği bir yere kadar yükselmeyi başarabilen insan, za-manın ve mekânın anlamını yitirecek denli küçüldüğü, bir başka deyişle anlamını yitirdiği yerden kendisine bakmayı başarabilince, bütün acılarının hafiflediğini fark eder. Kozmik bakış açısı denebilecek bu noktanın büyüleyiciliği, insanın bu dünya âlemi bir rüya olarak yorumlamada azami teslimiyetle hareket etmeyi başarabilmesi ve artık acılarını (mutlulukları gibi) önemse-memesidir. Tedbire ve irade-i cüziye rağmen...Bir vurdumduymazlık noktası değil, bir aşkınlık noktası olarak. Rüyada kesilen parmağım, dahası rüyadaki ölümüm; uyandığım an ne kadar anlamı ka-lıyorsa, gerçek hayatıma uyandığım/doğduğum (ya da öldüğüm) an işte ancak o kadar anlam içerecek bir acı. Öyleyse ağlamak neden? Rüya noktası bu işte, uyanıkken varılan, “kâinatta ne varsa hepsi vehim ve hayal” ve dahi, “rüya bütün çektiğimiz”.
Sayfa 60
·
8 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.