Küçük prens bütün bu gerçeklerin farkına nasıl varmış acaba? Diye düşünürken acaba kaç yaşında ki? Diye istemsiz bir soru belirdi zihnimde. Hemen o anda sayılara bayılan büyükler gibi düşündüğüm için utaniverdim kendimden. Acaba doğduklarından itibaren çocukların hayal dünyalarını mahvetmeden yetistirsek, resim yapmayı biraktirip aritmetik ve cografyaya ozendirmesek, etrafimizda binlerce Küçük prens olur muydu? Diye düşünmeden de edemedim.. "Eğer bir generale bir martı olmasını buyurursam, sözü edilen general de dedigimi yapmazsa, suç onun değil benimdir."diyor padişah. Söz meclisten dışarı ancak bu kısım bana bilinçsiz anne babaları ve balıkları ağaca tırmanmaya dayatan eğitim sistemini çağrıştırdı. Lakin şöyle bir ayrıntı var ki kitapta padişah, yaptığı yanlışın sorumluluğu üstleniyor ancak bizde üstlenen pek kimse olmuyor. "Alevleri korumak gerekir yoksa küçük bir esintiyle sönüverirler." Belki kitapta geçen manasından bambaşka yerlere çektim cümleyi.. Bende uyandırdığı anlam; içinize bir eylemi yapmak cesareti geldi mi yapiverin onu bahaneler üretmeye başlayıp, içinizdeki kıvılcım sönmeden. Insanin geçmişe yönelik en güçlü "keşke"leri, yapmadiklarina yöneliktir. "Keşke yapmasaydım"dan ziyade "Keşke yapsaydım" diye yakınmaz mıyız? "Birinin sizi evcillestirmesine izin verirseniz gözyaşlarını da hesaba katmalısınız.". Aslında gül, Küçük Prens'i evcillestirmiyor; onu kendi kendine alıştırıyor. Insanlar, insanlarla neden arkadaşlık kurar? En yakın arkadaşlarımız/ dostlarımız neden en yakınlarımız olmuslardir? Etrafımızdaki binlerce insan arasından neden birkaçı bizim için değerlidir?O bizim için tektir biz de onun için. Insanlar alışır. Zorluklara da güzelliklere de, güzel insanlara da. Ancak her üçü de geçicidir. Zorlukların geçici olduğunu bilmek huzur verirken insana, neden diğer ikisi acıtır? Gerçekler acıdır.. antepliler bu konuda şanslı Kitapta en sevdigim kısım gül' ün bahsinin geçtiği yerler oldu. Yani arkadaşlıkla, gönül bağı kurmakla,vefayla ilgili bölümler.. "Ölene kadar sorumlusun gönül bağı kurduğun her şeyden." diyor ya hani tilki.. "İnsan kelebeklerle dostluk kurmak istiyorsa iki üç tırtılın kahrını çekecektir elbet." Yada diger bir deyişle dikensiz gül olmaz demiş atalar. Tırtılları öldürmeye, dikenleri koparmaya, insanları değiştirmeye çalışmadan olduğu gibi kabul etmek insanları.. ne güzel erdem.. Insanlar yıldızlara bakar ve geçerler ancak yazar artık yıldızlara mana yükleyerek bakacaktır. Her baktığı yıldızda Küçük Prens i arayacaktir gözleri. Göremediği için, orada olmasa bile üzüntü duymayacaktır. Ancak kapagi kapatinca soru balonu icinde tek bir cümle asili kaldi zihnimde: koyun çiçeği yedi mi yemedi mi?

Küçük PrensAntoine de Saint-Exupéry · Can Çocuk Yayınları · 2015234,4bin okunma

·

16 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.