Momo, modern hayatı eleştiren sözde masal kitabı. Sözde diyorum çünkü masalların çocukları uyutmak için yazıldığını düşünürüz. Aksine bu kitap yetişkinleri uyandırmak için, yaşadığımız hayatın, yaşam tarzımızın acı gerçeklerini yüzümüze vurmak için yazılmış.
Özellikle anne babaların kesinlikle okuması gerek. Çocuğuna ayıracak vakti olmayan anne babaların... Çocukların bırakıldığı kreşlere 'çocuk depoları' demesi beni çok etkiledi. Bence yazarın dediği gibi çocuklara gereken zamanı ayırmıyor onları gerçekten sadece 'geleceğin insan hammaddeleri' olarak görüyoruz. Bunu da onlar için çalışıyoruz vaktimiz olmuyor kılıfı ile masumlaştırmaya çalışıyoruz...
Bazen burada iletilerde 'size gerçekten birşeyler kattığını düşündüğünüz kitaplar hangileri' gibi sorular görüyorum. Benim bu soruya vereceğim cevabın içinde kesinlikle Momo olacak artık. Çünkü bundan sonraki yaşamımı da bu kitabın bana kattıkları ile düzenlemeye çalışacağım. :)
"Artık öğrendiği bir şey vardı: Başkalarıyla paylaşılmayan zenginlikler insanı mahvediyordu."
