Sen nasıl güzel bir kitaptın öyle... Gül yetistiren adamın gizemi... Gizemli halleri burcumdan dolayı olsa gerek her zaman sevmisimdir. Kitabı kolay anlamak yerine bazen zihnimi zorlayarak okumayı da seviyorum. Cok kafa yorulmasi gerek bir kitap degildi fakat bir bölümündeki o gizem, insani kendisine çekiyordu. Kimdi o adam? Nasıl insanın aklında kalıcı, hep merak ettirici bir kitap yazmış yazar... Baslarda zihnimde 80-90'lı yıllar arasında çekilmiş sinema filmi gibi tezahür etti. Bir müddet de oyle ilerledi. Niye bu hisse kapıldığımı bilmiyorum. Belki elimdeki eski basım olduğundan mıdır diyeceğim ama bilmiyorum... Okuyanlar sanırım böyle hissetmemis. Yine bir acayip olan ben miyim ya hû Kitaptaki isimsiz kahraman, sanırım erkek olsam onun gibi olurdum. Ya da bilmiyorum belki de olmazdım ama demiştim ya bazı kitaplardaki karakterleri unutamıyorum. Bu karakter de onların arasına girdi... Neyse cok bahsetmeyelim, cok guzel bir kitapti. 500 sayfa olsa kendini rahat okuturdu. Ben sevdiğim şeyleri çabuk tuketmeyi sevmiyorum, bu yüzden de kitapları ağır ağır okuyorum. Sindire sindire... Velhasıl okuma listenize ekleyin efendim, pişman olmazsınız diye umuyorum...
