Bu kervanlardan birinde birisi diyor ki; "Bir ara battaniyemin kaybolduğunu
farkettim. Aradım, bulamadım ve vazgeçtim. Kendime buradan
bir battaniye aldım. Arafat'a gittik. Burada herkesin bir battaniyesi
olması gerekir. Bir köşesine bir işaret yerleştirdiğim battaniyemi
birinin elinde gördüm ve tanıdım. Adam dikiş iplerini çekmiş ve ihram
yapmış. Çünkü ihram dikişsiz olmalı." Ey baba! Tümü Cihad olan haccın,
kıyametteki dirilişi hatırlatan bu ihramların mahşerî kalabalığın
coşkusunun, İsmail'ini kurban etmeye hazırlanma heyecanıpın bile seni
battaniyenden gafil kılmadığını gördüm.
Fecr YayıneviKitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.