Yazarın okuduğum ikinci kitabı. Zengin, ayyaş bir adam.Zenginliğin yükünü
taşıyamamış ,parasını (bir beklentisi olmadan) düşük gelire sahip kimselerle paylaşmış. Uzaktan bakınca bu adamın kendinden geçmiş, aklının başında olmadığını düşünebilirsiniz ve kitapta böyle düşünen bir kaç kişi var zaten. Peki gerçek bu mu? Kitap boyunca bunu sorgulayıp duruyoruz.
İlk önce bu kitapta mizah ve eğlence ön planda . Bir günde bitirilebilir Bitirdikten sonra ise şu düşünceler geçiyor akıldan: insanı mal varlığına göre mi degerlendirmeli yoksa insanı insan oldukları için mi değer vermeli? Bize genlerimizden miras kalan açgözlülük, ikiyüzlülük ve budalalığı yüzümüze çarpan, keyifle okuyacağımız kitaplardan biri