Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Gönderi

Celadet Elî Bedirxan - Blura Min (Kavalım)
Bilûra min a sêrîn Tu di sariya sibehê Û hingûra êvarê de Hevale behevalan, Destbrayê sivan û dilketiyan î. Dengê te hestirên dilên xemgîran, Silava ji hev-veqetiyan, Girîn û zarîna dilketiyan Tîne bîra min Bilura min,tu i, Xemrevîna têrkeserên dinyayê! Dengê bilûra min, Çiya û zozanên bilind, Kaniyên bi gul û rîhan dor girtî Guhê sikeft û serê zinaran Guhdarên te! Û sura bayê xerbî, Te di naw pelê darê de digerînê. Bilûra min,were em ê Bi wî çiyayê bilind re Bi hewa kevin, Û bibin cîranê bayên xurt Û hevalê kim tên wan Yên bi mij û dûman, Û tê de dengê xwe berdin, Û zarîna dengê me Bikeve nav kortal û geliyan Û bêcaniya erdên jêrîn Bihejîne; Û pêlên ava heftrengê xemzebaz Nalîna me bigehîne Desta sir ûç û diyarbekirê; Û kalîna berxan, Tev sehîna hespan Li me vegerînin. Bilûra min,binêre û bibihîse! Roj çû ava, Stêra êvarê bû ges, Kolosên çiyan ên gewr Û hewraniyên wan ên sor û zêrîn Bûne çûn; Û pêlên nava sevên res Ketine dest û newalan, Heta rûyê gir û kepezan. Di qeraca de Kevir piyê sevgera dixapînin Û bêdengiya sevê de Pêjna lingên mêrxasan tên Bilûra min, Dengê xwe berda Dinya yê mîna zarokekî bersîr, Ket dergûsa xwe; Dengê xwe berde,bilûra min, Û jê re bilorîne, Xema wê birevîne, Bilûra min tu î. Xemrevîna terkeserên dinyayê; Û li rojhelatî Dema ko dinya hisyar dibe Ji xew radibe Ji me re Strana azadî û serbestiya Kurdistanê Binehwirîne Û dengê wê stranê, bila, Mîna tîrêjên rojê yên pak û zêrîn Bikeve nav dil û guhên me. Bilûra min Tu î xemrevîna dilketîyên welêt. TÜRKÇE Benim şirin kavalım Sabahın seherinde Ve gün batımında Dostsuzların dostu Çoban ve aşıkların yoldaşı Sesin dertlilerin gözyaşını Ayrılığın selamını Aşıkların ağlama ve hıçkırıklarını Bana hatırlatıyor. Kavalım sensin, Yalnızların gam ve kederi! Kavalımın sesi, Dağ ve yüksek yaylalar Çiçek ve fesleğenle çevrili pınarlar Derin mağaralar ve yüksek tepeler Senin dinleyicilerin! Ve batı rüzgarlarının esintisi Dolaştırıyor seni yaprakların arasında. Kavalım gel Biz o doruklara yükselelim Komşu olalım güçlü rüzgarlara Ve onların uğultusunun dostu Sisli ve dumanlı olanların. Ve içinden haykıralım Ve sesimizin ağıtı Vadi ve derelere yayılsın Ve aşağılardaki cansız toprakları Sallasın; Ve ışıldayan yedi renkli suyun dalgaları İniltimizi duyursun Diyarbakır ve Suruç ovasına Ve yiğit Beraz diyarına Ve kuzu sesleri Tay kişneneleriyle Bize karşılık versin Kavalım bak ve duy! Gün battı, Gece yıldızı parıldadı, Boz dağların tümsekleri Ve kızıl ve altın pelerinleri Kıpkızıl Ve gece sularının karanlık dalgaları Ova ve vadilere Kayalık ve tepelere kadar Taşlık arazilerde Taşlar gecenin yiğitlerini aldatıyor Ve gecenin sessizliğinde Yiğitlerin ayak sesleri duyuluyor. Kavalım, Haykır sesini! Dünya, kundaktaki bebek gibi Düştü beşiğine Sesini haykır, kavalım, Ve dünyaya ninniler söyle, Kederine son ver! Kavalım sensin. Yalnızların dert ortağı Ve Doğu'da Dünya aydınlandığı Uykudan uyandığı vakit Bize, Serbestlik ve özgürlük şarkısını Kürdistan'a Mırıldan Ve o şarkının sesi, öyle, Güneşin en temiz ve parlak ve altın ışınları gibi Yüreğimizde ve kulağımızda yankılansın Kavalım, Sensin, vatan âşıklarının hüznünü dağıtan.
Sayfa 32 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
·
43 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.