Adelin
, bir kitap okudu565 syf.
·
Puan vermedi
·
Beğendi
·
4 günde okudu
·
4 artı 1'leme
·99 görüntüleme
Ne garip...Hem yara, hem merhem. Hem acıtıyor, hem de iyi hissettiriyor.
"Onu neden bu kadar çok seviyorsun Nil?"
Onun hayaletiyle geçirdiğim on bir yılın yıldızlı sorusuydu bu. Neden o? Ve ayrıca, cevabını veremeyeceğim ilk ve tek soruydu bu. "Ben... Sadece...Bilmiyorum."
"Hep böyle olmaz mı zaten?" diye devam etti Nisan. "İnsan sadece...Âşık olur işte. Bir nedeni olmaz ki bunun. Ne diyeceksin? Yüzü gözü güzel mi? Hep aynı kalmazki insan...Sen o çok akıllı beynine, görünüşü ve gücü mü beni ona bağlayan? diye sormadan önce ben cevaplayayım hemen; kesinlikle koca ve yıldızlı bir hayır. Görünüşü için seven bir insan olsaydın bunca zaman tek baktığın o olmazdı. Sen başkasını görüp de geçerken bakınca bile varlığından bile haberdar olmayan bir çocuğa ihanet etmiş gibi hissediyorsun. Etrafında, okulda, Soyhan'da bir sürü güçlü, zengin ve yakışıklı erkek var ama biri gelip bütün zenginliğini teklif edip yskışıklığını sana sunsa sen yine gözünün ucuyla bakmazsın bile. Çünkü aklının da, dilinin de, kalbinin de söylediği bir. Beş harf. İki hece. Pamir."
"Çünkü bütün kapılar ona çıkıyor işte..." diye mırıldandım sessizce. Bu gürültüde bağıra bağıra konuşsak bile zor duyururduk ya sesimizi...Nisan muhtemelen duymuyordu bile. "Ondan kaçayım diye adım attığım bütün yolların sonunda yine o var."
Kasım ayına girmişken kitabı tekrar okumaya karar verdim. :')
BUGÜN 5 KASIM.PAMİR YELKIRANIN DOĞUM GÜNÜ...
Bileğime çevirdiği bakışları koyulaşırken yaralandığımı fark etti. Salak. Ruhuma batırdığı cam parçaları içeride bundan daha fazla kan akıtıyor ve canımı yakıyordu ama onun görebildiği şimdilik sadece bileğime saplanmış bu cam parçasıydı.
Sevgili günlük,
Annem bu sefer kollarımdaki izleri bir kedinin yaptığına inanmadı ve tırnaklarımı kesebildiği kadar derinden kesti.
Kalbim o bar köşesinde kaldı. Kırıldı. Doktora gitsem, alçıya alır mıydı?
Biri gelir, hayatta yapmam, dediğin ne varsa fazlasıyla yaptırır ve yaparken zerre pişmanlık duymazsın bile çünkü kendinde değilsindir. Aşk bir hastalıktır ya da bu his her neyse. Zamanla saplantılaşır, engel olamazsın. Ve o öyle biridir ki, ilacın olduğunu bilirsin ama içtikçe yaran daha da açılır, daha da acır.
İşte aşk böyle bir şeydir.
O benim istisnamdı.
Tüm siyahlığımın içindeki acı bir kahve tonusun sen, dokunmaya, icitmeye kıyamadığım...
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.