"En güzelini sona sakladım." demek böyle oluyor sanırım. Üçe bölünmese ve planlandığı gibi tek cilt basılsaydı muhtemelen hikaye sırası yine aynı olacaktı ve ben son sayfalarda yine mest olacaktım. Öyle ki, tüm öyküler içinde beni en çok etkileyen iki öykü sonda toplanmış. "Saat On İnsanları" ve "Umney'in Son Vakası"
