İlk olarak, bana bu kalbi kadar güzel kitabı hediye ettiği için, sevgili 
DUA 'ya çok teşekkür ederim. Yaptığım psikolojik baskılardan bahsetmek istemiyorum. :)
Sabahattin Ali ile ilgili yazılabilecek ne kaldı bilmiyorum ama kendi adıma birkaç şey söylemek istiyorum. Sabahattin Ali bende hep üvey evlat izlenimi uyandırmıştır. En başta kendi hayatının daha sonra da Türk Edebiyatının üvey evladı... Nitekim, bugüne dek kendisine hiçbir dönemde edebiyat derslerinde hakkını teslim eder nitelikte bir yer verildiğini görmedim, duymadım. Sabahattin Ali ile ilgili sıkça yazılan bir konu da; yazdığı bir şiirden dolayı Atatürk'e hakaret ettiği gerekçesiyle hüküm giymesi ki, bu gerekçeyle hüküm giymiş olsa da, kendisi o şiirin aslında Sivas'ta yaşanan bektaşi ayaklanması üzerine bir taşlama olduğunu hep savunmuştur.
Sabahattin Ali şiiri denilince akla ilk olarak halk edebiyatı gelir. Hece ölçüsünü ve kafiyeyi öyle ustaca kullanır ki, hemen her şiirinde muazzam bir ritm yakalar. Sanırım bu ritm de o dizelerin bestelenmesi noktasında ilham kaynağı olmuş ve birçok şiiri günümüzde dahi herkesin ezbere söylediği muhteşem eserlere dönüşmüştür. Bunların başında gelenler:
Hapishane Şarkısı 5 (Aldırma Gönül)
Hapishane Şarkısı 3 (Geçmiyor Günler)
Göklerde Kartal Gibiydim
Kara Yazı
Kızkaçıran
Benim Meskenim Dağlardır
ve bir de Leylim Ley var ki, kitapla ilgili eleştirilecek önemli bir nokta bana göre. Bu şiirin kitapta yer almamasının nedeni şiirin aslında Sabahattin Ali'nin "Ses" öyküsünün bir parçası olması gibi düşünülebilir ama yine de bu kitapta yer verilmesi gerekirdi diye düşünüyorum.
Sabahattin Ali, şiirlerinde genel olarak yalnız ve fazlaca umutsuzdur. Öyle ki, yer yer intiharı bile düşündüğü görülür.
"Öyle günler gördüm ki, tabanca şakağımda
Tasarladım aydınlık dünyayı bırakmayı
...
Tabancanın namlusu ısındı yanağımda,
Parmağım istemedi tetiğini çekmeyi..." s.(61)
Fakat hapishane döneminde yazmış olduğu şiirler nispeten daha umutludur.
"Görecek günler var daha;
Aldırma gönül, aldırma..." s.(40)
"Gönül her derde katlanır
Gurbet hapishanesinde." s.(41)
Tüm bunlara rağmen Sabahattin Ali yine de "Böyle kepaze hayatı sürüklemekten yorulmuştur."
Döneminin edebiyat anlayışını özümsemesinin yanında, "Sanat, olan ve olmuş her şeyden faydalanır." diyen Sabahattin Ali'nin divan edebiyatı bilgisi de tesadüf değildir elbette. Okuması biraz zor da olsa, divan edebiyatına hakimiyetini kanıtlar nitelikteki Terkib-i Bend'inin okunmasını özellike tavsiye ederim.
İyi kitaplar...
··
214 görüntüleme
Yüregine saglik, cok güzel bir inceleme olmuş.
Birbirimize yaptığımız psikolojik ve diğer şiddet içeren baskılar aramızda Mete. İncelemen çok güzel olmuş demeye gerek yok. Çok güzel olacağından zaten emindim.
Teşekkür ederim Dua...Fare zehirini falan hiç karıştırmıyorum o zaman :)
1 sonraki yanıtı göster
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.