Oblomov ve Oblomovluk. Bu kelimeleri ilk defa yakın bir zamanda atalet(tembellik) üzerine yazılmış bir kitabın sayfasında okudum. Direk ilgimi çekti ve bu efsane kitabı okumaya başladım. Bir Oblomovluk içinde olduğumdan ve bu durumdan kısmen kurtulmak istememden veya bakış açımı değiştirmek istememden dolayı hiç te Oblomovluk yapmadan kitabı okudum. Çok etkileyiciydi. Oblomov'un tembelliği, bu tembelliğin sebepleri ve bir insanın kuruntularla kirlettiği geniş mi geniş hayal dünyasının yaşamına engel olması ve kendini çaresiz,acınacak halde hissederek nasıl zor durumda kaldığını çok iyi işlemiş. Ve insanoğlu bunun adını tembellik koymuş. Aslında tembel olmak; insanın bedensel eylemlerden kaçınması değil, fikrine, düşüncelerine, iradesine zincir vuran, saf ve masum duygularla savaştığı korku ve endişeye esir düşmesiymiş. Aslında her insan az veya çok tembellik eder, etmek ister. Oblomovluk da bu tembelliğin son makamıymış. Çekinmekmiş, yaşamaktan kaçmakmış. Plan yapıp uygulamamakmış. Önce istemek sonra istememekmiş. Nedensizce vazgeçmekmiş. İyi başlayıp kötü bitirmekmiş. Eksik bırakmakmış. Asıl korunacak olan evin, araban, işin, paran değil hayallerinmiş. Arkadaşından, aşkından, amirinden, hizmetçinden, efendinden değil, onları sevmekten, düşünmekten, onlar için iyiyi istemekten vazgeçmekmiş yanlış olan. Hayatı yaşayamamak değilmiş Oblomovluk. Hayatı yaşayamamaktan korkmak ve yaşamaktan vazgeçmekmiş. Doğru veya yanlış; hep iyiyi arzulamakmış. Olması gereken; istemeyerek hayatın şartlarına dalmak değil, gönülden geçenlermiş. Hep bir korku, hep bir endişe varmış Oblomovların yüreğinde. Ufacık bir kaygıdan dolayı büyük işlerden vazgeçerlermiş. Aramazlarmış, sormazlarmış, söz verip dururlar ama tembellik edip tutmazlarmış. Önce zihninde canlandırmak, hayal kurup sorunsuz bir geleceğe umutlanmakmış. Sorun varsa tembellik etmek, yoksa sorun üretmekmiş. Ne olursa olsun adım atmaktan kaçınmak ama hep koşmayı istemekmiş. Çünkü Oblomovluk; hayatın kendisinden önce, hayalindekini yaşamakmış. Şikayet etsek de zorlansak da hayat bazen güler yüzümüze. Az veya çok, yürür veya koşarız gerçek hayatta. Oblomovların dünyasında ise uçurumlar iki adım arasındaymış. Oturup bir kitap yazacak kadar konuşulur Oblomovluk hakkında. Gerçekten çok keyif aldığım bir kitap oldu. Sonu beni tatmin etmedi açıkçası. Yeterince çarpıcı veya akılda kalıcı bir olay veya bir konuşma bekliyordum. Hayatımda yeniliğe yol açacak bir şeyler olmasını çok istedim ama beklentimi karşılamadı maalesef. Belki Oblomovluk ediyorumdur ben de. Ancak bana çok şey kattığını da inkar edemem. Oblomov/Zahar arasında bağrışmaların, küfürlerin arkasına saklanan samimiyet, mükemmel işlenen duygular, aşk, korku, endişe. Söylenecek çok söz var. Ama bir yerde durmak, noktayı koymak gerek. Okumanızı tavsiye ederim.

Oblomovİvan Gonçarov · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202139,4bin okunma

··

6 görüntüleme

Raif Kara

@raifkara ·

26 Aralık 2017 09:03

Güzel bir inceleme olmuş teşekkürler

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Evren