"Mutlu son yoktur, çünkü sona giderken insanlar unutulmaz yaralar alır." O kadar çok şey söylenir ki bu eser sonrası. Düşünce helezonları içinde; gerçekliği,duyguyu,ideali,insaniyeti,doğayı,evet her birini tasvirlerle boğulmadan,olay örgüsü içinde kaybolurken yudumluyorsunuz. Bence gerçek aşk hikayesi budur. Çünkü aşk; insanı bilgelik yolunda geliştirmeli,dönüştürmeli,gerektiğinde duygudan vazgeçirmeli,hayatı öğretirken,yaralarını sarmalı şefkatle ve umut aşılamalı her daim. Dik durmalı,zorluklara,zalimlere yenilmemeli. Hayat,kendi hayat hikayemde de yaşadığım gibi, kendisine boyun eğmeyen,bilginin,erdemin,öğrenmenin peşinde ve çabasında olanlara engel olamıyor. Unutmamalıyız ki; sevinçler kederli,kederler ümitlidir.Biz sadece hayat boyu öğrenci bilgeliğiyle,bilgiyi ve erdemi kovalamalıyız.

İlk ÖğretmenimCengiz Aytmatov · Nora Kitap · 20187,3bin okunma

·

24 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

P.Kübra