Bilim kurgu sonu olmayan bir bataktır, bir kez içine girince dibine kadar eşmeden bırakamıyorsunuz. Günümüz bilim kurgu eserlerinin büyük bir çoğunluğunu okudum, bazılarını daha küçük yaşlarda, bazılarını yeni yeni... Güncel eserleri de elimden geldiğince takip etmeye çalışıyorum. Eski ve yeni bilim kurgu okurken de gayet güzel anlaşılıyor ki hayal gücünün ölçü birimi zaman değildir. Aldous Huxley, kitabını yayımladıktan birkaç sene sonra, kitabına eklemediği için pişmanlık duyduğu birkaç unsur hakkında bir açıklama yapmış. Bu açıklama bir nevi Huxley'nin öz eleştirisi. Bilim kurgu yazarken atom enerjisinden bahsetmemiş olmanın verdiği utancı bize açıklamış. Fakat bu nasıl bir tahmin. nasıl bir ileri görüşlülüktür? İnsanların seri üretim şeklinde dünyaya gelmesi elbette günümüzde gördüğümüz herhangi bir teknolojik gelişmeyle bağdaşmıyor tabi. Fakat, kişilerin daha "üretilmeden" belirlenen fiziksel özelliklerinin belirlenmesi ve bu özelliklere dayalı bir kast sistemi oluşturulması; herkes herkese aittir fikriyle yalnızlığın yok edilmesi ve aile kavramının yozlaşma olarak görülmesi belki de günümüzdeki gidişatla benzeyen birçok noktaya sahip değil midir? Bu benzerliği görmek için günümüzün "soma"sı sosyal medyaya birazcık göz atmanız yeterlidir. Huxley'in kehaneti niteliğindeki romanda insanlar düşünmeyi kesmek ve duyarsızlaşmak için soma adı verilen haplardan kullanıyorlar. Romandaki halk somayı bilinçli olarak alıyor, bizler ise soma niteliğindeki farklı unsurları fark etmeden (elbette bazı durumlarda bile isteye) bünyemize kabul ediyoruz. Ne sanat ne edebiyat hayatta kalmıştır Cesur Yeni Dünya'da. Çünkü bahsettiğim bu iki unsurun da ortak noktası insanın gözünü açık tutmalarıdır. Kurulan yeni dünya düzeninde ihtiyaç olmayan yegane şey de zaten bir çift gören gözdür. Huxley, Cesur Yeni Dünya ile kendisinden sonraki birçok başyapıta da ilham olmuş nitelikteki bir eserdir. George Orwell'in 1984'ünü en yakın örnek olarak gösterebildiğimiz gibi, günümüz edebiyat dışı örneklerinin de en iyisi olarak şahsi görüşüme dayanarak Iron Maiden'ın Brave New World albümünü öne sürebilirim. Albüme adını veren Brave New World parçasının da muhteşem sözlerinin kitapla ilişkisini görmezden gelemeyiz. "You are planned And you are damned In this brave new world..." Huxley'in şaheseri o kadar kuvvetli bir distopyadır ki, yaşadığımız dünyayı bize ütopya olarak gösterebilir. Belki de okunması sonucu bazı şeylerin değişmesine de katkı sağlayabilir. Sonuç olarak Cesur Yeni Dünya Huxley'nin sadece romanı değil, insanlığın geleceğine dair endişe dolu kehanetidir. Huxley bize neyin ne olduğunu gösteriyor fakat eleştirdiği kapitalizm fikrinden çıkış yolunu göstermiyor. Bu da biz okurları feci bir ikilemde bırakıyor: Huxley insanlığın kaderini yine insanların kendi çabasıyla kurtarabileceğine mi inanıyor, yoksa sonumuzun çoktan geldiğini mi düşünüyor?

Cesur Yeni DünyaAldous Huxley · İthaki Yayınları · 202160,1bin okunma

·

4 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.