2018'in ilk gününü Stefan Zweig'in ilk kitabı ile karşıladım. Zweig'in kaleminden çok memnun kaldım. Bir kadının duygularının bu kadar içten anlatılmasına çok şaştım, bir kadın neler yaşar ne hisseder hepsini buldum bu kitapta.
Şimdi şöyle düşünün bir kadın ki çok sevmiş ama öyle böyle değil 10 sene 15 sene boyunca çok sevmiş belki hayattaki tüm erkeklerin/kadınların istediği kadar çok sevmiş. Adamın onu farketmemesine rağmen vazgeçmeden çok sevmiş.
Acımış sevmiş, özlemiş sevmiş, acınmış ama yine de sevmiş. Uzaktan her seferinde tanınmak için sevmiş umudu kalmayana kadar beklemiş. Bir insan bu kadar da görünmez olamaz hiç değilse bu kadın olamaz sevgili R. bundan sonra aklına geldikçe kahrol, vicdan azabı çek ohh olsun sana, her kadına başka bakarsın artık daha farkındalıklı bakarsın ama ne farkeder ki?
Bir de mektup düşünün hiç hatırlanmayan ,bilinmeyen birinden gelen bir mektup o mektubun ki her satırındasın, baş kahramanısın ne hissedersin ve hissettiklerinin artık bir önemi olmasın artık bilinmeyen kadını bilsen bile ne farkeder ki yan derdine, yan bilinmeden arkanda gezen o kadının haline. Bilinmeyen kadının bile ahı kalmamış sana, aşkından affederek gitmiş seni.
Şimdi tüm bunları bilerek devam et bakalım hadi...
Çok güzeldi çok beğenerek okuduğum bir kitaptı, tek solukta okuyun ara vermeden ben yarısına kadar biraz ara verdim sanki ara vermesem daha iyi olacaktı sayfa sayısı az zaten şöyle 1-2 saatinizi tam verebilecek zamanda okuyun. Sayfası ile tezat duygular içeren güzel bir kitap.
Zweig'in kalemi ile tanıştığıma çok memnunum 2018'i Zweig yılı ilan ediyorum çoğu kitabını okumak için.
Keyifli okumalar...
