Thomas More'un Utopia'sı uzun zamandır okumak istediğim bi kitaptı ve beklentilerimi karşıladı diyebilirim. More, okuyucuya kendi düşüncelerini Raphael adlı karakter ile aktarıyor. Bunun nedeni de yaşadığı zamanın toplum yapısından kaynaklı olsa gerek. Kitap, hırsızlık ve ölüm cezasıyla ilgili bir konuşma ile başlıyor. Bu şekilde Raphael, çok beğendiği ve övdüğü Utopia'yı anlatmaya koyuluyor.
Utopia çok düzenli ve biraz düşününce insanın sınırlarını zorlayan bir ada. Herkes üretici. Bekar erkek ve kadınlar haricinde herkes aynı kıyafeti giyiyor. Kıyafetler gösterişsiz. Kıyafet konusunda insanlar tek tipleştirilmeye çalışılmış gibi. Özel mülkiyet yok ve bundan kaynaklı olarak altın, elmas, para zenginlik ölçütü değil. Aslında şu an yaşadığımız toplumun yapısını düşünürsek Utopia'da özel mülkiyetin olmaması hakkında "hiçbir şeyin yokken zengin olabilirsin" diyebiliriz. İnsanların ihtiyaçları gerekli ölçüde karşılandığı için kimse fazlasına göz dikmiyor.
Kitabı okurken bazı kısımlar saçma gelmedi değil. More toplumsal sınıfların olmadığını söylüyor fakat kölelerin olması bu düşünceyle çelişiyor. Ayrıca dini inanışlarda herkesin serbest olduğunu, kimsenin bu konu hakkında toplum tarafından zorlanmadığını söylerken bi taraftan da dini inanışı olmayan insanların toplum tarafından dışlandığını söylüyor. Evet sorarım sana More, neden?
Kadın erkek eşitliğinin olması, özel mülkiyetin olmaması beni mutlu etti.
Kitap okunmaya değer. Şu an yaşadığımız toplum yapısına çok ters. Okumuş olanlar bir kez de olsa "beni de al Utopia" diye düşünmüştür diye tahmin ediyorum.
*Bu arada Mina Urgan'ın incelemesini de okuyun daha iyi kavrıyorsunuz bazı şeyleri.
