Bir kamyon arkasında, çadır içinde yaşayarak, yemek sıkıntısı çekerek iş bulmak umuduyla göç eden bir ailenin dramını okuyoruz. Birçok aile de onlarla aynı kaderi paylaşmakta. Okurken memleketlerini bırakıp göçmek zorunda kalan insanların halinden biraz daha anlıyoruz.
Bu kitabı okurken bizim ülkemize yapılan göçleri düşündüm. Son birkaç yıldır bizde kucak açıyoruz zor durumda kalıp da gelene. Herkes bir değildir ama bazıları buna karşı çıkıyor diye kucak açanlara ve bazıları ihanet ediyor diye de masum zavallılara haksızlık etmek yakışmaz kimseye. Her iki taraf da bilinçli olmalı, kucak açan ev sahibi olduğunu gelen de misafir olduğunu ve kardeşçe yaşamaları gerektiğini bilirse insan, daha huzurlu bir dünya olur.