Doğa insanın gerçek yararıyla ve korunmasını amaçlayan insan usunun yasaları ile sınırlı değildir; onun sınırları çok daha geniştir ve içinde insanın bir zerrecikten ibaret olduğu, doğanın sonsuz düzeni ile ilgilidir; bütün bireylerin belirli bir biçimde yaşamak ve davranmak üzere şartlanmış olmaları bunun sonucudur. Bundan dolayı, doğadaki herhangi bir şey bize gülünç, saçma ya da kötü görünürse, bu bizim ancak bölük pörçük bir şeyler bilmemizden ve bir bütün olarak doğanın düzeninden ve iç ilişkilerinden büsbütün habersiz olmamızdandır;sonra da her şeyin kendi insan usumuzun gerçeklerine göre düzenlenmiş olmasını istememizdendir ; gerçekte usun kötü saydığı şeyler, bütünüyle doğanın düzeni ve yasaları açısından değil, ancak bizim usumuzun ve yasaları açısından kötüdür.
Sayfa 75
·
6 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.