Ahmet Arif'in Leylasına düğünü için hediye ettiği şiir...
"Leylim,
Ben fakir bir şairim.
Bunu düğün hediyesi say.
Zaten bunu sen yazdın gibi bir şey...
Ne yalan söyliyeyim, üzgünüm.
Bir yerlerim kopmuş, kanamış gibi.
Bunu ancak sen anlarsın.
Gene de mesut olmanı bütün kalbimle isterim."
SUSKUN
Sus, kimseler duymasın.
Duymasın, ölürüm ha.
Aydım yarı gecede,
Yeşil bir yağmur sonra...
Yağıyor yeşil.
En uzak, isimsiz ve kimselersiz,
O çocuk yıldızlarda duyuyor musun?
Bir Stradivarius inler kendi kendine,
Yayı, reçinesi, köprüsü yeşil.
Önce bendim diyor ve sonra benim
Rüzgarıdır saran gökyüzlerini,
Bilinen, bilinmeyen ıssızlıkları
Ölümsüz, güzel ve mağrur.
Tenimi, tüylerimi sarmada şimdi
Kendi rüzgâriyle vurgun.
Sarıyor yeşil.
Rüya, bütün çektiklerim
Rüya kahrım, rüya zindan.
Nasıl da yılları buldu
Bir mısra boyu maceram.
Bilmezler nasıl aradık birbirimizi
İki kayıp hasret, iki parça can.
Çatladı yüreği çakmak taşının,
Ağıyor gök kuşaklarının serinliğinde
Çağlardır boğulmuş bir su.
Ağıyor yeşil.
Yivlerinde yeşil güller fışkırmış,
Susmuş, bütün namlular.
Susmuş dağ, susmuş deniz.
Dünya mışıl-mışıl, uykular derin.
Yılan su getirdi yavru serçeye,
Kısır kadın maviş bir kız doğurdu
Memeleri bereketli ve serin.
Sağıyor yeşil.
Aydım ki yarı gece,
Neron, çocuk kitaplarında çirkin bir resim
Ve Sezar, bir isim, harabelerde...
Ama yüzük kaşı sanki
Koca Kartaca.
Hani kibrit suyu vermişlerdi üstüne,
Bak nasıl alıyor yiğit
Kara göklerin altında.
Alıyor yeşil.
Vurur dağlardan dağlardan,
Atmacamın çalkara, yalın gölgesi.
Kuş vurmaz, tavşan almaz ama dipdiri
Köpek balıklarıydı nasibi.
Bak Tiber, saygılı, suskun,
Bak nilüfer dizisi zinciri.
Bunlar bukağısı, kolbağlarıdır.
Cihanın ilk umudu, ilk sevgilisi,
İlk yiğit erkeği Spartakusun.
Susuyor yeşil.
Sus, kimseler duymasın,
Duymasın, ölürüm ha.
Aymışam yarı gece,
Seni bulmuşam sonra.
Seni kaburgamın altın parçası.
Seni dişlerinde elma kokusu.
Bir daha hangi ana doğurur bizi?
Ruhum.
Mısrâ çekiyorum, haberin olsun
Çarşıların en küçük meyhanesi bu,
Saçları yüzümde, kardeş, çocuksu,
Ah, derimin altında o ölüm namussuzu.
Ahmedin'in işi ilk rasgidiyor.
İlktir dost elinin hançersizliği...
Ağlıyor yeşil.
Sayfa 49Kitabı okudu
··
59 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.