Şiirsel bir adı olan kitabın her bir sayfasında sen varsın, ben varım, biz varız sevgili okur. Buram buram bizim kültürümüz vardı kitabın sayfaları arasında. Örf adetlerimiz, karşılıksız sevgilerimiz, kilitlenmeyen kapılarımız, yeşil yeşil dökülen gözyaşlarımız, çıkarsız ilgiye olan açlığımız... Ali Ayçil, Kovulmuşların Evi adlı deneme kitabında babalar için şöyle hüzünlü bir cümle kurar : "Babalar, gözaltlarındaki torbalarda yorgunluk biriktiren kederli göçmenidir evimizin." Ailesinde birçok olayı uzun yollar nedeniyle kaçırmış, uzaklara bakan bir adam romanın babası Aziz Amca. Aksi bir mizacı var gibi görünse de aslında karşılıksız sevgilere özlem besleyen," Gömü " halkının ince davranışını asla unutmayan bir yüreği var. Bir de fedakar, eşini seven ve onun günden güne gözlerinin önünde hastalığının ilerleyişini izleyen, nefesini kontrol eden "Len Müslüman" diye başlayan cümlelerle ona hitap eden bir annemiz var. Sürekli ziyarete gelen akrabalar , ziyaretler sırasında içilen çaylar, demlenen sohbetler, türküler, atlar, kediler var kitapta... Tanpınar: "Bizim romanlarımız türkülerimizdir." der bir yazısında. Hasan Ali Toptaş da bize bizi anlattığı bu romanında bolca türkülerden yararlanmış. Kitapta geçen her türküyü not aldım ve dinledim, size türkü öneren kitapları sevmelisiniz, bence. Yalnız, Denizli 'yi konu alan bir kitapta Özay Gönlüm' ün türkülerinin neden geçmediğini de merak ettim kitap boyu. Ben onu, hikayelerini ve değişik sazını dinlemeyi de çok severim Denizli deyince aklıma gelendir Özay Gönlüm. Yazar, şiirsel bir dil oluşturarak dallanıp budaklandırmıyor cümleleri, tam tersi dupduru bir anlatımla, sade ve kısa cümlelerle dili ustalıkla kullanıyor, tavsiyedir.

Kuşlar Yasına GiderHasan Ali Toptaş · Everest Yayınları · 201919,7bin okunma

·

2 görüntüleme

Bu yorum görüntülenemiyor

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.