Usanmak,vazgeçmek,umursamamak....Bu üç kelime eğer bu sırayla dizilmişse artık bir insanın yaşamında,sevilmeyi özlemeye başlamıştır o insan.Sadece şefkatli bir ses ve o sesin tek bir hecesi bile yeter yağmurlu bir günü güneşli bir gün yapıvermeye...Karşımdaki suretin durgunluğu tanıdık...Usanmaktan vazgeçmişliğe uzanan bir koridorda;ağlamadan,söylemeden,gözünü kırpmadan oturuyor.....
Sayfa 48
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.