Hakan Bıçakcı hakkında her yerde övgü dolu sözlerle karşılaştığım için çok büyük bir beklenti ile okudum ve karşılığını alamadım maalesef. Kitap 27 kısa öyküden oluşuyor. Her biri birbirinden ilginç aslında, pek öyle sıradan hikayeler, sıradan konular değiller. Öyküleri okurken bir çizgi roman okuyormuşsunuz da resimleri eksikmiş hissi yaratıyor, dili oldukça sade, düz ve akıcı. Paranoyalar, kabuslar, korkular, kasvet, hezeyan, iç sıkıntısı... Hikayelerin ana ekseni bunlar. Psikolojik sorunlu karakterler ve gerçeküstü hikayeler. Bazı hikayelerin sonu çok başından belliydi, bazı hikayeler pat diye gereksiz bir sıradanlıkla bitti, bazı hikayeleri ise okurken sıkıldım. Aslında sıkıldım yanlış bir açıklama olur çünkü hikayeler neredeyse 3-4 sayfa uzunluğunda, sıkılmaya vakit bulamadan bitiyor, ona rağmen bittiğinde bu neydi şimdi dediğim hikayeler oldu. 27 öyküden 5 öyküyü diğerlerine göre daha çok sevdim, Nakavt, Rande vu, Depresyon Fetişi, Özel Gösterim ve bence kitabın en iyi öyküsü olan Bir Yaz Gecesi Kabusu. Bazı yazarlar, yanlış zamanlara denk gelir, belki öyledir. Bazı kitaplar da yazarı ilk kez okumak için uygun değildir, belki de böyledir. Belki de yalnızca bana hitap etmediğindendir. Hakan Bıçakcı'yı başka bir kitabı ile yeniden okumak istiyorum en kısa zamanda, Böylece bu benim için arafta kalmış kitap ve yazar hakkında farklı bir düşünce oluşur belki. Keyifli okumalar...

Ben Tek Siz HepinizHakan Bıçakcı · İletişim Yayıncılık · 2017288 okunma

·

70 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.