Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur

Gönderi

Yıkılma Sakın (Ölüyoruz, Demek ki yaşanılacak...)
Sana durlanmış kelimeler getireceğim Pörsümüş bir dünyayı kahreden kelimeler Kelimeler, bazıları tüyden bazısı demir Seni çünkü dik tutacak bilirim Kabzenin, çekicin ve divitin Tutulduğu yerden parlayan şiir. Zorlu bir kış geçirdim, seninki gibi neftî Acıktım, bitlendim, bir yerlerim sancıdı Sökmedi ama hoyrat kuralları faşizmin Çünkü kalbim aşktan çatlayıp yarılırdı. Her sabah çarpışarak çekilirdi karanlık alnacımdan Acılar bile duymadım kof yürekler önünde Beynim her sabah devrimcinin beyniydi Ayaklarım donukladı gelgelelim Sağlığın yerinde mi? Yaraların kabuğu kolayca kaldırılıyor Halkın doğurgan dünyasına dalmakla Onların güneşe çarpan sesini anlamayan Dört duvarın, tel örgünün, meşhur yasakların sahipleri Seyir bile edemezken içimizdeki şenliği Yılgı yanımıza yanaşamazken Bizi kıvıl kıvıl bekliyorken hayat Yıkılmak elinde mi? Boşuna mı sokuldu bankalara Petrol borularına kundak Kurşun işçinin boynunu boşuna mı örseledi Yarsın zindanların uğultusu vursun kulaklarımıza Yaşamak Bizimçün dokunaklı bir şarkı değil ki. Bu yürek gökle barışkın yaşamaya alışmış bir kere Ve inatla çevrilmiş toprağın çılgarına Yazık ki uzaktır kuşları, sokaklarıyla bizim olan şehir Ama ancak laneti hırsla tırpanlayamamak koyuyor insana Öpüşler, yatağa birden yuvarlanışlar Sevgiyle hatırlansa bile hatta. Köpüren, köpürtücü bir hayatın nadasıdır kardeşim Bütün devrimcilerin çektikleri Biliriz dünyadaki yorgunluk habire mızraklanır Dağlarda gürbüz bir ölümdür bizim arkadaşlarınki Pusmuş bir şahanız şimdilik, ne kadar şahan olsak Ama budandıkça fışkıran da bizleriz Ölüyoruz, Demek ki yaşanılacak...
Sayfa 132 - Tiyo Yayınları 36. Baskı 2017Kitabı okudu
·
11 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.