İnsanın 'Fahrenheit 451 kesinlikle okuyun' diye tshirte bastırıp her yerde gezesi geliyor! Bundan yarım asır önce yazılmış olmasına rağmen, günümüzü gözler önüne seren bir kitap! Kitabın Sonsözünde Neil Gaiman demiş ki; "Spekülatif kurgu, şimdiki zamanın sorunlu ya da tehlikeli bir yanını ele alır ve onu, dönemin insanlarının ne yaptığını farklı bir açıdan ve yerden görmemize olanak sağlayacak şekilde genişletir ve ondan anlam çıkarır. Bunun üzerine düşünülmesi gerekir. Fahrenheit 451 spekülatif bir kurgudur. Bir 'Böyle giderse...' hikayesidir. Ray Bradbur, bizim geçmişimiz olan, kendi şimdiki zamanını yazıyordu. Bizi, bazıları açık bazıları da yarım yüzyıl geçtikten sonra görmenin daha zor olduğu şeyler hakkında uyarıyordu." (Syf. 241) Aslında bu alıntı her şeyi özetler nitelikte. Kitabı okurken geçmişten, günümüzden ve belki birkaç Asır sonrasından yerler okuyoruz. İtfaiyecilerin görevinin kitap yakmak olduğu bir zaman düşünün. Kitap okumanın yasak olduğu, kitaplarınız varsa onlarla birlikte evlerinizin yakıldığı bir dönem. Kitapların, şiirlerin, felsefenin, sosyolojinin budalalık olarak görüldüğü, insanı düşünmeye ve hüzne sürüklediği, mutlu olmasını engellediği için yok sayıldığı; önemli olan tek şeyin eğlenmek olduğu boş bir dönem. Ama bu eğlence anlayışının da sadece belli bir kesime hitap ettiği, savaşın ve kötülüğün hakim olduğu bir dönem. Aslında çok da yabancı değil. Bu kadar ileri seviyede olmasa da günümüzde de çok farklı durumlar yok. Belki kitap okumak yasak değil ama yasak olsa umursanmayacak kadar önemsiz görülmeye başlandığı bir yere doğru gidiyoruz. Düşünmenin gereksiz geldiği, gördüğü şeye inanıp, çoğunluk ne yaparsa o doğru psikolojisi ile hareket eden doğrusunu araştırmaya gerek görmeyen bir hale doğru gidiyoruz. İşte bu kitap da bunları biraz daha ileri sarmış. Yürümenin yasak olduğu (yaşanmış bir olay), sırf kendinizi dinlemeyin, düşünmeyin düşündüğünüz tek şey adrenalin, heyecan, korku duygusu olsun diye arabaları yavaş sürmenin yasak olduğu, evinize gittiğiniz de kendi sesinizi duymanızı engelleyen televizyonun hakim olduğu sanal duvarlar, insanlar... İnsanın kendini ve yaşadığı dünyayı gözden geçirmesini sağlıyor her sayfa. Çok kısa ama dikkat çekecek birkaç cümle ile inceleme yazıp herkes okusun ve kitabı okumaya karar versin istedim ama bu kitap üstüne kısa yazmak çok mümkün değil. Kesinlikle okuyun, kitap seven herkese mutlaka bir kelime dahi olsa dokunacak bir kitap. Son olarak kitap 1966 yılında beyaz perdeye de aktarılmış. Ben henüz izlemedim ama en kısa zaman da izlemeyi düşünüyorum. Umarım o da kitap kadar başarılıdır. Sonuna kadar okuyan herkese teşekkür ederim. :)