Mustafa Kutlu'nun 1979'da yazdığı hikaye, ilk kitabı. (daha önce yazdığı 2 kitabı artık basmadığını düşünürsek.) 70'li yıllardaki göç furyasına katılıp, Anadolu'dan İstanbul'a göçmüş insanların, mücadelelerini, hayata tutunma çabalarını ele alan bir hikaye. Dönemin sosyal değişimini, göçü, şehirleşmeyi, insanların kendini kaybetmelerini, savrulmalarını anlatıyor yazar deneme kitaplarında değindiği görmüştüm bu konuya genelde. Toplumsal sorunlara duyarlı olan Mustafa Kutlu, işçi sorunlarına da değiniyor. Baş karakterimiz Bican, Yusuf ve Seydali'nin yaşamlarında görüyoruz bunu. Yine Recai Öğretmen'in huzursuzluğu çok hoşuma gitti. Hikayede kentin değiştirdikleri var bir de değiştiremedikleri, direnenler ve feci bir son.