"...yirmi dört saat, inişli çıkışlı duyguların değişen fırtınasıyla öyle dolup taşmıştım ki iç dünyam sonsuza dek paramparça olmuştu.": Kitabı özetleyen söz bu.
Kitapta geçen her söz bir diğeriyle ve diğeriyle ve en sondakiyle bile o kadar uyumlu ki. Okumayı bitirdiğinizde anlatılan her şeyin, geçen her diyaloğun birbiriyle ilişkili ve uyumlu olduğunu görebilirsiniz. Zweig, okurun aklında bir soru işareti kalmaması, şu neydi bu neyle bağlantılıydı dememesi için her şeyi ince eleyip sık dokumuş, bu çabasına minnettar ve hayran kalıyor insan.
Hikayeye gelirsek: Kumar batağına düşmüş bir genci kurtarma gayesiyle giriştiği çabaların farklı duygulara sapmasına engel olamayan bir kadının bu duygularının boş yere olduğunu görünce bundan büyük pişmanlık duymasını anlatıyor. Daha da içeriği anlatmak, yazarın bu değerli emeklerine saygısızlık olur, sadece okuyun. İyi okumalar :)