Yılmaz Özdil’i takip eden biri olarak köşe yazılarından derlediği bu kitabı keyifle okudum diyebilirim. ‘Adam’lığın vücut bulmuş hali olan insanların hikayelerini , doğum-yaşam-ölüm gibi kronolojik sıra ile değil de yaşamlarından ilginç kesitlerle anlatmaya çalışarak kişi hakkındaki merakı üst seviyede tutmuştur.
Bilmediğim ne Adam’lar ne hikayeler çıktı karşıma. Araştırmaya sevk etti, bir sürü kitap ismi not aldırdı. Fakat okuduğumda genel olarak sahip olduğum haletiruhiyem isyanla karışık ciddi can sıkıntısı oldu. Adaletin olmadığını, kıymet değer bilmemenin acılığını, hukuk kavramının yerle yeksan olduğunu, karşıdevrim denen kavramın somutluğunu yaşadım satır aralarında. Ve her hikaye sonunda öyle bir noktalar ki satırları, lafı gediğine koymanın verdiği rahatlıkla beraber içinizde filizlenen öfkeyi hissedersiniz. Ve tetiklediği azim ile beraber umudu da.