İnsanlar ilk çağlarda avcılık, toplayıcılık yaparlarken başlangıç yerlerini, işaretleyerek, isimlendirerek belirlemişler ve buralarda toplu halde yaşamaya başlayarak toplumu oluşturmuşlardır. Daha sonra gelişerek buralar köy haline gelmiştir. Fatihler fethettikleri toprakları yönetmek için yerleşim yeri belirlemişler ve burada askerler komutanlar ve iktidar için vazgeçilmez malzemelerin (metal, deri) imal edilmesi için zanaatkarlar ve işçiler barındırmaktadır. Bu işçiler zanaat karlar sadece iktidara çalışmaktadır. Bu politik şehir tepeden tırnağa emir, buyruk ve iktidar demektir. Köylerde politik şehirlerin hakimiyeti altındadır. Bu arada mübadele ve tiçaret hep vardır. Ama başlangıçta şehirlerde yoktur. Toprak sahipleri senyörler seyyar satıcıları, zanaatkarları istemezler aralarında mücadele vardır. İlerleyen zamanda bu mücadeleyi seyyar satıçılar kazanarak politik şehirde etkili olmaya başlarlar. İşler artık senyörler için değil kent için Pazar için üretmeye başlarlar. Devlette bu rekabetten faydalanarak kendi hegemonyasını kurar. Sermayenin büyümesiyle sanayi ortaya çıkar. Sanayi hammadde ve emek güçünün bol bulunduğu için şehirlere yakın kurulur. Bu nüfusun giderek artmasına sebep olur ve tiçari büyüme, mübadele giderek artar bu tiçaret takastan, dünya pazarını açılmaya doğru ilerler. Bu arada şehirler gelişir sokak ortaya çıkar sokakta mekanlar, kafeler insanların bir araya geldikleri yerler ortaya çıkar sokak sahiplenme koruma anlamına gelir. Çünkü mekanın sahiplenmenin olmadığı yerlerde suç oluşur. Sokaklar insanların karşılaştıkları yerdir ama kısa süre sonra araçlar çıktığı için yollar bölünür kenarlarını yaya geçiş yerelleri ve dükkanlar yapılır. Artık sokaklar insanlar günlük geçmek zorunda oldukları. Evle iş arasındaki zorunlu yol haline gelir.

Kentsel DevrimHenri Lefebvre · Sel Yayıncılık · 201375 okunma

·

68 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.